Zygmunt Skuza

---

Życiorys

Zygmunt Skuza przyszedł na świat 29 marca 1943 roku w Staszowie, małym miasteczku na Kielecczyźnie. Jego ojciec, Józef Skuza, prowadził lokalny zakład wędliniarski, co stanowiło ważny element ich życia rodzinnego.

We wrześniu 1962 roku, po ukończeniu nauki, podjął edukację w Oficerskiej Szkole Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu, z której wyszedł z tytułem oficera w sierpniu 1965 roku. Promotorem jego awansu na podporucznika był generał broni Jerzy Bordziłowski. Służbę zawodową Skuza rozpoczął jako dowódca plutonu, a potem dowodził kompanią zmotoryzowaną w 1 pułku zmechanizowanym stacjonującym w Wesołej, w składzie 1 Dywizji Zmechanizowanej.

Od października 1969 do sierpnia 1972 roku, Zygmunt Skuza kontynuował naukę w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Po ukończeniu studiów znalazł się w sztabie 1 Dywizji Zmechanizowanej w Legionowie, gdzie pełnił funkcję pomocnika szefa wydziału w oddziale operacyjnym. W 1974 roku objął stanowisko szefa sztabu – zastępcy dowódcy 3 pułku zmechanizowanego w Ciechanowie, związanego z 1 Dywizją Zmechanizowaną.

W latach 1976–1980 dowodził 45 pułkiem zmechanizowanym w Siedlcach, który również należał do 3 Dywizji Zmechanizowanej. Następnie Skuza został dowódcą 2 pułku zmechanizowanego w Skierniewicach. W 1980 roku powierzono mu rolę szefa sztabu – zastępcy dowódcy 1 Dywizji Zmechanizowanej. W tym samym roku, z myślą o dalszym kształceniu, skierowano go na studia do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. Po ich ukończeniu w 1982 roku, objął stanowisko zastępcy szefa Oddziału Gotowości Bojowej i Dowodzenia, aby później stać się szefem tego oddziału oraz pełnić funkcję zastępcy szefa Zarządu I Operacyjnego SG WP.

W 1983 roku awansował na stopień pułkownika. Od 1988 roku pracował na rzecz Warszawskiego Okręgu Wojskowego, gdzie pełnił funkcję szefa Oddziału Operacyjnego. W czerwcu 1990 roku został zastępcą dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a także szefem Obrony Terytorialnej.

9 listopada 1992 roku, Zygmunt Skuza awansował na stopień generała brygady, a akt mianowania odebrał osobiście z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Lecha Wałęsy. Był współautorem oraz kluczowym organizatorem Światowego Zlotu Polskich Kombatantów, który miał miejsce w 1992 roku. Równolegle do swoich obowiązków wojskowych, do 1997 roku pełnił funkcję prezesa CWKS Legia Warszawa w sposób społeczny.

Od 1998 roku kierował Warszawskim Okręgiem Wojskowym do momentu jego rozwiązania. W sierpniu 1999 roku został przeniesiony do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej. W 2000 roku otrzymał etat generalski przy Departamencie Kadr MON. W latach 2000-2001 zarządzał specjalnym zespołem MON, zajmującym się analizą infrastruktury wojskowej w Warszawie. Ponadto, jest współautorem ceremonii związanych z uświęceniem miejsc mordu i pochówku polskich oficerów w Katyniu oraz Miednoje.

W kwietniu 2002 roku zakończył swoją zawodową służbę wojskową. 15 sierpnia 2002 roku, w trakcie obchodów Święta Wojska Polskiego, na dziedzińcu Belwederu, otrzymał list gratulacyjny od prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, wpisując się tym samym w historię polskich sił zbrojnych.

Awanse

W ciągu swojej kariery wojskowej, Zygmunt Skuza przeszedł przez szereg istotnych awansów, które odzwierciedlają jego rozwój i zaangażowanie w służbę.

• awans na podporucznika – 1965,
• awans na porucznika – 1968,
• awans na kapitana – 1972,
• awans na majora – 1976,
• awans na podpułkownika – 1979,
• awans na pułkownika – 1983,
• awans na generała brygady – 1992.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Życie Zygmunta Skuzy to nie tylko pasmo sukcesów zawodowych, ale także liczne wyróżnienia i odznaczenia, które potwierdzają jego zaangażowanie i oddanie. Wśród nich można wymienić:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal Za zasługi dla Warszawskiego Okręgu Wojskowego,
• uroczysty list od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z okazji zakończenia zawodowej służby wojskowej,
• inne odznaczenia.

---

Oceń: Zygmunt Skuza

---