Cmentarz żydowski w Staszowie (stary)

Pierwszy kirkut w Staszowie został założony na początku XVIII stulecia, na mocy przywileju wydanego przez Elżbietę Sienawską w 1718 roku. Przywilej ten zapewniał staszowskim Żydom prawo do zamieszkania w mieście, a także zezwalał na budowę bóżnicy oraz zakładanie cmentarza żydowskiego. Cmentarz ponownie został odnotowany w historycznych dokumentach w 1772 roku, kiedy książę August Aleksander Czartoryski potwierdził przywileje dla gminy żydowskiej, podkreślając ich prawo do korzystania z bożnicy i posiadania kirkutu, co zabrzmiało w słowach: “Gdyby z dawna w tymże mieście mieli używanie bożnicy i utrzymanie kirkuta beż żadnej duchowieństwa przeszkody żydzi też sam in futurum mieć mają.”

Cmentarz ten funkcjonował przez około sto lat. W 1925 roku gmina żydowska podjęła działania w celu naprawy muru cmentarnego, co świadczy o dbałości o dziedzictwo. Niestety, z biegiem czasu, z powodu dewastacji, obecnie na terenie kirkutu nie zachowały się żadne macewy, co stanowi smutny świadek minionej historii i kultury żydowskiej w Staszowie.